RSS

Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Βακαλάος αλά Πορτογαλία

Η ψαροφαγία συνεχίζεται, καθώς η άκρατη κρεατοφαγία του Πάσχα είναι πολύ κοντά. Για να δούμε μια παραλλαγή του μαγειρέματος του βακαλάου, περίπου όπως τον είχαμε δοκιμάσει στην Πορτογαλία πέρσι (κλικ για την σχετική ανάρτηση).

Υλικά
βακαλάος σε φιλέτα (5-6 κομμάτια)
2 σκελίδες σκόρδο
2 μεσαία κρεμμύδια
2 χούφτες μαϊντανό
ελαιόλαδο-αλάτι-πιπέρι
σάλτσα: λάδι-λεμόνι-μουστάρδα ανακατεμένα

Ρίχνουμε λίγο λάδι στα φιλέτα βακαλάο που έχουμε ξεπαγώσει και τα βάζουμε στο προθερμασμένο tepanyaki. Προσθέτουμε το κρεμμύδι που έχουμε κόψει σε ροδέλες και το σκόρδο ψιλοκομμένο.

Γυρνάμε και από τις δύο πλευρές. Ενδιάμεσα, με την κουτάλα χωρίζουμε τον βακαλάο σε μικρά κομμάτια, με προσοχή να μην χαράξουμε το σκεύος. Προσθέτουμε τον μαϊντανό και ανακατεύουμε.

Σερβίρουμε με την σάλτσα, απλά και γρήγορα!
DSCN6405
Στο συγκεκριμένο πιάτο έχουμε προσθέσει και πληγούρι για συνοδευτικό!
DSCN6409

Καλή μας όρεξη.


ΥΓ Η συνταγή βγήκε στην πορεία, καθώς η αρχική ιδέα δεν εφαρμόστηκε. Θέλει γρηγοράδα μερικές φορές.

Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

Περί γευσιγνωσίας το ανάγνωσμα

Το Σάββατο 2 του Απριλίου παραβρέθηκα στην εκδήλωση που διοργάνωσαν το GreekFoodBlogs και η Ελαϊς-Unilever σχετικά με την μαργαρίνη. Είδαμε πώς γίνεται, πού γίνεται, μάθαμε την ιστορία, πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί και την είδαμε να φτιάχνεται χειροποίητα μπροστά μας. Στο τέλος της εκδήλωσης οι συμμετέχοντες λάβαμε μία τσάντα με σχετικό υλικό (ενημερωτικό και δείγματα) της εταιρείας που μας φιλοξένησε. Η εκδήλωση αυτή δεν ήταν η μόνη. Πριν 2 βδομάδες είχε διοργανωθεί αντίστοιχη γευσιγνωσία για ένα από τα βασικότερα είδη της διατροφής μας, το ελαιόλαδο.

Οι εκδηλώσεις αυτές αναπόφευκτα δημιουργούν σκέψεις. Καταρχάς, υπάρχει κόσμος που ενδιαφέρεται να μάθει, να δει, έστω και από περιέργεια και σίγουρα του αρέσει η μαγειρική. Θετικό στοιχείο αυτό. Επιπλέον, φαίνεται ότι υπάρχουν εταιρείες που παράλληλα, κάνοντας αναπόφευκτα διαφήμιση των προϊόντων τους (πράγμα που είναι θεμιτό), καλύπτουν τις ανάγκες αυτές. Από την άλλη, εταιρείες αναζητούν κόσμο για προώθηση και υπάρχουν άνθρωποι που είναι σε θέση να καλύψουν αυτή την ανάγκη. Το μείγμα αυτό κάνει το όλο θέμα αρκετά ενδιαφέρον! Εξελίξεις υπάρχουν και θα υπάρχουν σ'αυτό το κομμάτι, είναι το μόνο σίγουρο. Νέα δυναμική χαράσσεται.

Τα GreekFoodBlogs, μία έμπνευση κυρίως της Βίκυς Κουμάντου, μέχρι τώρα έχουν διοργανώσει αρκετές εκδηλώσεις, ανάμεσα σ'αυτές το 1st Greek Food Blogger Camp, το μαγείρεμα σε μαντεμένια κατσαρόλα (δανεική από το CookShop), την γευσιγνωσία ελαιολάδου και μαργαρίνης (με την αρωγή της Ελαϊς-Unilever). Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι απόψεις των ανθρώπων που συμμετείχαν τόσο στην μαντεμένια κατσαρόλα, όσο και στο ελαιόλαδο και στην μαργαρίνη.

ΥΓ Εκείνο που μου έμεινε, ήταν η προέλευση της ονομασίας του ΒΙΤΑΜ. Προέρχεται από την σύντμηση της βιταμινούχου μαργαρίνης. Ενδιαφέρον! Επίσης ενδιαφέρον ότι η Ελαϊς-Unilever έχει κάνει μεγάλη επένδυση σε εργοστάσιο σε περίοδο κρίσης, γεγονός που σημαίνει ότι βασικά κομμάτια της διατροφής μας παράγονται εδώ, δίνοντας δουλειά σε κόσμο. Προσωπικά, μου αρέσουν τέτοιου είδους κινήσεις και τις στηρίζω.
ΥΓ1 Τις ευχαριστίες και τα μπράβο στο τμήμα μάρκετινγκ της εταιρείας, στον σεφ, την διατροφολόγο και τους "ξεναγούς" μας. Φυσικά και στην ίδια την Βίκυ για τις προσπάθειες που κάνει για την διάδοση του Greek Food Blogging γενικότερα. Πολύ καλή η συμμετοχή των food bloggers, ξεχωρίζει ο εορτασμός γενεθλίων του Γιώργου όπως τον εξιστορεί ο εορτάζων! Αναμένουμε τα επόμενα!

Κυριακή 3 Απριλίου 2011

Κολοκυθοτυρόπιτα της ζουζούνας

Ακολουθεί άλλη μια συνταγή της Ζουζούνας, αυτή τη φορά σε πίτα καθότι εμείς το φύλλο ακόμη δεν το'χουμε! Απολαύστε.


Για ταψί νούμερο 28. πάρτε υποδεκάμετρο και μετράτε !

Για το φύλλο (που θα ανοίξετε με τα χεράκια σας)!!!!

500 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις (Οχι αυτό που φουσκώνει μονο του)
1 ποτήρι μπύρας νερό περίπου.
2 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
λίγο ξύδι

Δεν έχετε πλάστη να ανοίξετε το φύλλο

α) μια μποτίλια μπορεί να σας σώσει.
β) μια γειτόνισσα μπορεί να σας δανείσει
γ) αν νομίζετε πως θα το κάνετε χόμπυ να αγοράσετε έναν δεν είναι ακριβοί
δ) αν πειραματίζεστε μόνοι σας, να φτιάξετε απο σκουπόξυλο....
ε) εεεεε.... βάλτε την φαντασία σας να δουλέψει!

αν δεν έχετε διαθεση πειραματισμών, διαλέξτε φύλλο για πίτες απο το σούπερ μάρκετ και ξεμπερδέψατε!

Για την γέμιση

2 κιλά κολοκύθια. Προτιμήστε μακριά και στρογγυλά (που έχουν κάποια ιδιαίτερη γευση).
300 γρα. φέτα θρυσμένη
δύο κουταλιές σουπα σιμιγδάλι
2-3 αυγά
λάδι για το φύλλο
πιπέρι
λίγο σουσάμι ίσως για στόλισμα απο πάνω! (πωλείται στα μπαχαρικά στο σούπερ μάρκετ).
λίγο βιτάμ - όσο μια κουταλιά της σούπας

Εκτέλεση

Τρίβετε τα κολοκύθια στον τρίφτη του κρεμυδιου και τ' αφήνετε να στραγγίξουν καλά

Φτιάχνετε το φύλλο, ως εξής.
βάζετε σε λεκανίτσα το αλεύρι κι στην μέση κάνετε για γούβα και ρίχνετε το λάδι και το ξύδι. Το ανακατεύετε και το τρίβετε με τα χέρια σας. Λάδι βάζουμε για να γίνει "θρυβιαρό" το φύλλο.
Υστερα, ρίχνετε λίγο ΄λίγο το νερο και ανακατεύετε. Προσοχή γιατί ίσως να μην το χρειασθεί όλο. Θα κάνετε μια μαλακή ζύμη να ξεκολλάει απο τα χέρια σας.

Παίρνετε σε λεια επιφάνεια (τραπέζι ή μαρμαρο κουζίνας) λίγη ζύμη και αφού βάλετε λίγο αλεύρι στην επιφάνεια ανοίγετε "με απλές κινήσεις" το φύλλο.
Βάζετε στην άκρη το κομμάτι και το σκεπάζετε με μία πετσέτα. Συνεχίζετε με το επόμενο και πάλι τα ίδια. Μπορείτε να κάνετε μικρές πιτουλες και να τις βάλετε την μία πάνω στην άλλη. Να ανοίγετε πάλι όλα μαζί και να χωρίζετε πάλι σε πιτούλες και πάλι και πάλι άνοιγμα.
Ναι, ξέρω βαριά η καλογερική. Μην ξεχνάτε κάθε φορά να βάζετε αλεύρι στην επιφάνεια εργασίας και στον πλάστη για να μην σας κολλά το φύλλο.
Αφού παιδευτείτε και ανοίξετε περίπου 8 φορές ξανά και ξανά, αποφασίστε πως θα βάλετε 2 φύλλα, ένα μεγάλο κάτω και ένα μικρότερο πάνω.
Αν είναι πολύ, κάντε τα τρία φύλλα να βάλετε και στην μέση...
Τα αφήνουμε σκεπασμένα με την πετσέτα

Στραγγίζουμε τα κολοκύθια πάλι και προσθέτουμε την φέτα θρυματισμένη και το σιμιγδάλι (για να κρατήσει τυχόν νερά). Χτυπάμε τ' αυγά και τ' ανακατεύουμε κι αυτά. Μάλλον δεν χρειάζεται αλάτι, γιατί έχει μπολικο το τυρί. Πιπερώνουμε κατά βούληση.

Αλείφουμε το ταψί με το πινελάκι, λάδι. Στρώνουμε το μεγαλύτερο φύλλο μας και το λαδώνουμε. Ρίχνουμε το μισό μίγμα αν έχουμε τρία φύλλα. Την ίδια διαδικασία στο επομενο φύλλο. ξαναρίχνουμε το υπόλοιπο μίγμα και σκεπάζουμε με το τελευταίο φύλλο. Στην άκρη κάνουμε το φύλλο, στριφτό και το αλείφουμε με λάδι να γίνει τραγανιστό.

Μπουχίζουμε με λίγο νερό χα χ αχα που μου ήρθε..! Μην πτύετε.... την πίττα. Ραντίζουμε με λίγο νερό (μισό ποτήρι νερού) και χαράζουμε με κοφτερό μαχαίρι. Πάνω σε κάθε κοματάκι βάζουμε μια σταλιά βουτυρο, να πάρει χρώμα.

Ψήνουμε στους 180 βαθμούς. για μία ώρα.




καλή επιτυχία,
καλή όρεξη!