Λίγες μέρες πριν ο πατέρας μου έστειλε από το μποστάνι του μία μεγάλη κολοκύθα, μαζί με κάποιες άλλες προμήθειες. Οι λοιπές προμήθειες καταναλώθηκαν, η κολοκύθα έμεινε. Επειδή ακόμη όρεξη για κολοκυθόσουπα δεν έχουμε, είπα να την κόψω, να την καθαρίσω και να την καταψύξω.
Αρχικά την έκοψα με τη βοήθεια 2 μεγάλων μαχαιριών. Αρκετά κουραστική δουλειά, καθώς η κολοκύθα ήταν αρκετά μεγάλη.
Έπειτα αρχίζουμε να την κόβουμε σε μικρότερες φέτες. Με το μαχαίρι καθαρίζουμε τη φλούδα ενώ με τη βοήθεια ενός μεγάλου κουταλιού ξύνουμε το εσωτερικό για να φύγουν οι ίνες και να μείνει το κυρίως κομμάτι.
Τη μισή κολοκύθα την έκοψα σε κύβους. Οι κύβοι να μην είναι πολύ μεγάλοι ώστε να είναι καλύτερα διαχειρίσιμοι αργότερα. Τα σπόρια δεν τα πετάμε, αλλά τα βάζουμε σε ένα δοχείο με νερό - θα εξηγήσουμε μετά γιατί. Να έχετε κοντά το καλάθι με τα απορρίμματα γιατί πετάμε πολύ πράγμα κατά την διαδικασία.
Αφού τα κομμάτια κόπηκαν σε κύβους, τα βάζουμε σε σακουλάκια τροφίμων, τα δένουμε και τα βάζουμε στην κατάψυξη. Διατηρούνται 2-3 μήνες. Καλό είναι να γνωρίζουμε τι ποσότητες έχουμε αποθηκεύσει, ώστε κάθε φορά να αποψύχουμε ακριβώς όση ποσότητα χρειαζόμαστε. Το πρόβλημα για μένα είναι ότι δυστυχώς δεν έχω κάποιο τρόπο να τις ζυγίζω, οπότε οι ποσότητες είναι κατά προσέγγιση.
Την υπόλοιπη μισή κολοκύθα αποφάσισα να την αποθηκεύσω με άλλο τρόπο. Αφού τα κομμάτια κόπηκαν και πάλι σε κύβους, τα έβαλα να βράσουν σε ζεματιστό νερό. Δε χρειάζεται πολλή ώρα, ίσα-ίσα για να μαλακώσουν. Αφού μαλακώσουν, τα λιώνουμε με ένα πηρούνι για να γίνουν πουρές. Εναλλακτικά, τα χτυπάμε στο multi.
Σε αυτή τη μορφή αποθηκεύονται πιο εύκολα και διατηρούνται λίγο παραπάνω, περίπου 4-6 μήνες. Υπάρχουν αρκετές συνταγές που περιλαμβάνουν πουρέ κολοκύθας.
Τα σπόρια που μαζέψαμε, αφού τα απαλλάξουμε από τις ίνες, τα απλώνουμε να στεγνώσουν. Έπειτα, μπορούμε να τα ψήσουμε ή να τα φάμε ωμά. Σε κάποιες συνταγές (κυρίως σαλάτες) χρησιμοποιούνται ως καρύκευμα. Τίποτε δεν πάει χαμένο!
ΥΓ Η όλη διαδικασία μου πήρε λίγο πάνω από 2 ώρες. Αρκετά επίπονη, το αποτέλεσμα όμως με τις κολοκυθόπιτες και τις κολοκυθόσουπες αποζημιώνει για την ταλαιπωρία!
Η κολοκύθα μας βάρους περίπου 16 κιλών.
Αρχικά την έκοψα με τη βοήθεια 2 μεγάλων μαχαιριών. Αρκετά κουραστική δουλειά, καθώς η κολοκύθα ήταν αρκετά μεγάλη.
Έπειτα αρχίζουμε να την κόβουμε σε μικρότερες φέτες. Με το μαχαίρι καθαρίζουμε τη φλούδα ενώ με τη βοήθεια ενός μεγάλου κουταλιού ξύνουμε το εσωτερικό για να φύγουν οι ίνες και να μείνει το κυρίως κομμάτι.
Τη μισή κολοκύθα την έκοψα σε κύβους. Οι κύβοι να μην είναι πολύ μεγάλοι ώστε να είναι καλύτερα διαχειρίσιμοι αργότερα. Τα σπόρια δεν τα πετάμε, αλλά τα βάζουμε σε ένα δοχείο με νερό - θα εξηγήσουμε μετά γιατί. Να έχετε κοντά το καλάθι με τα απορρίμματα γιατί πετάμε πολύ πράγμα κατά την διαδικασία.
Αφού τα κομμάτια κόπηκαν σε κύβους, τα βάζουμε σε σακουλάκια τροφίμων, τα δένουμε και τα βάζουμε στην κατάψυξη. Διατηρούνται 2-3 μήνες. Καλό είναι να γνωρίζουμε τι ποσότητες έχουμε αποθηκεύσει, ώστε κάθε φορά να αποψύχουμε ακριβώς όση ποσότητα χρειαζόμαστε. Το πρόβλημα για μένα είναι ότι δυστυχώς δεν έχω κάποιο τρόπο να τις ζυγίζω, οπότε οι ποσότητες είναι κατά προσέγγιση.
Την υπόλοιπη μισή κολοκύθα αποφάσισα να την αποθηκεύσω με άλλο τρόπο. Αφού τα κομμάτια κόπηκαν και πάλι σε κύβους, τα έβαλα να βράσουν σε ζεματιστό νερό. Δε χρειάζεται πολλή ώρα, ίσα-ίσα για να μαλακώσουν. Αφού μαλακώσουν, τα λιώνουμε με ένα πηρούνι για να γίνουν πουρές. Εναλλακτικά, τα χτυπάμε στο multi.
Σε αυτή τη μορφή αποθηκεύονται πιο εύκολα και διατηρούνται λίγο παραπάνω, περίπου 4-6 μήνες. Υπάρχουν αρκετές συνταγές που περιλαμβάνουν πουρέ κολοκύθας.
Τα σπόρια που μαζέψαμε, αφού τα απαλλάξουμε από τις ίνες, τα απλώνουμε να στεγνώσουν. Έπειτα, μπορούμε να τα ψήσουμε ή να τα φάμε ωμά. Σε κάποιες συνταγές (κυρίως σαλάτες) χρησιμοποιούνται ως καρύκευμα. Τίποτε δεν πάει χαμένο!
ΥΓ Η όλη διαδικασία μου πήρε λίγο πάνω από 2 ώρες. Αρκετά επίπονη, το αποτέλεσμα όμως με τις κολοκυθόπιτες και τις κολοκυθόσουπες αποζημιώνει για την ταλαιπωρία!
Αν ξαναπεσει κολοκύθα στα χέρια σου δοκίμασε να την ψησεις για να πάρεις τον πουρέ της, δεν φαντάζεσαι πόσο πιο εύκολο είναι. Τα σποράκια της όντως είναι πολύ ωραία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω άλλη μία μικρούλα, θα το δοκιμάσω! Πώς την ψήνεις; Ολόκληρη ως έχει;
ΔιαγραφήΤην κόβεις σε μεγάλα κομμάτια, αν είναι μικρή δεν θέλει ιδιαίτερα πράγματα-ίσως στη μέση-έχω σχετικό ποστ. :)
ΔιαγραφήΑξίζει τον κόπο γιατί βγάζεις αρκετό "πράμα" από μέσα σού'χω συνταγή για αυτούς τους κύβους!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.eliasmamalakis.gr/recipe.asp?syntagi_cat_id=1&syntagi_id=464
Υπέροχη νηστίσιμη πίτα κάτι σαν την Φανουρόπιτα!
Τα θαλασσινά μου φιλιά!
Ένα σωρό μαγειρέματα για τον χειμώνα, γλυκά και αλμυρά!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο που θέλει δύναμη να την τεμαχίσεις.
Καλοφάγωτη